şu an dinlenen şiirin bir dizesi

kendi kalbimle zamanım arasındaki sarkaç püskürtüyor beni dünyaya

ne kırlarda direnen çiçekler, ne kentlerde devleşen öfkelerini, henüz elveda demediler.

bir kez daha dayanamam, kalbim nasır ama taş değil.

Hem gidenedir bu şiir Hem gelecek olana O da biraz oyalanıp gider nasılsa Hep haberler başlayacak biliyorum Hangi şarkıyı seçsem şansıma... (bkz: acil şifalar)

Ev ne çîrokа Hûtê Heftserî ye lê lê Porkurê, ji binê erdê dengê çivîkаn tê Ji dengê xuşînа bаyê tivingê û bêdengiyа pitikа li dergûşê Dengê min ne diçe ‘evdа ne jî diçe Xwedê türkçesi bu yedi başlı yaratığın masalı değil yaslı dertli kadın, yerin altından kuşların sesi geliyor. sürünmenin sesi, silahın rüzgarı, beşikteki kız çocuğunun sessziliği sesim ne kullara gidiyor ne de tanrıya..

Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle. Öldür bendeki beni, sonra dirilt kendinle.